RAZEM NA SPOTKANIE
„Idę na spotkanie” – najpierw sam, sama. Tak mówią o sobie młodzi. W miarę, jak się coraz lepiej poznają i kochają, „Idę” zamieniają na „Idziemy we dwoje”. Tym, co łączy najbardziej mężczyznę i kobietę, to jest sakrament małżeństwa, miłość małżeńska, której owocem jest dziecko, dzieci. Małżonkowie, rodzice idą z nimi na Spotkanie z innymi rodzicami i dziećmi, by tworzyć z nimi wspólnotę Dzieci Bożych.
Całe nasze życie rozgrywa się w tej oto wspólnocie z różnym stopniem świadomości tego, czym ona jest, jaki jest jej początek i cel. Przekładając to na życie pojedynczej osoby, powiemy: skąd się wziąłem na świecie i po co? Jest to pytanie, na które odpowiedzi uczymy się przez całe życie. Wychowanie to pomoc w udzieleniu odpowiedzi, ale jeszcze nie odpowiedź. Bo pełnej odpowiedzi człowiek musi udzielić sam, korzystając z pomocy innych osób.
My, ludzie wierzący w Boga, korzystając z pomocy innych wierzących, z czasem odkrywamy, że tym, który może nam na to pytanie odpowiedzieć, jest sam Bóg. Ale to jeszcze nie znaczy, że od razu Go usłyszymy i uzyskamy jedną odpowiedź, która wystarczy nam na całe życie.
Rodzicie wiedzą, że dziecko stawia mnóstwo pytań i w miarę, jak dorastają, pytania te są coraz mądrzejsze, ale też coraz trudniejsze, na które sami muszą szukać odpowiedzi. Wierzący w Boga rodzice szukają odpowiedzi u Boga. I też nie uzyskują jednej odpowiedzi. I dochodzą do wniosku, że Bóg nie mówi wszystkiego naraz. Bóg mówi nam wszystko to i tylko to, co jest nam potrzebne, a dokładniej: jak mamy dzisiaj żyć na ziemi, abyśmy gotowi byli na spotkanie z Nim we wspólnocie niebieskiej.
W ten sposób chciałbym zaprosić na adorację przed Najświętszym Sakramentem. Pana Jezusa można adorować, czyli być z Nim w bliskim zjednoczeniu osobowym, w każdym kościele. Jako duszpasterz przy kaplicy na Bradzie zapraszam do naszej kaplicy. Zapraszam do adoracji indywidualnej i wspólnotowej.
Zapraszam do wpisywania się po to, aby w miarę możliwości doprowadzić do ciągłej adoracji – idealnie gdyby była w dzień i w noc. Nie wyklucza to adoracji spontanicznej, w dowolnym czasie.
Osoby, które z różnych powodów nie mogą fizycznie być obecne, zapraszam do adoracji przez Internet.
Wpisując się można też napisać osobistą intencję adoracji z prośbą, aby ją przekazać innym osobom adorującym. W ten sposób wytworzy się duchowa wspólnota i to będzie nasze „Razem na spotkanie – to ostateczne, gdzie zobaczymy Tego, do którego pielgrzymujemy, i zobaczymy też siebie. Bóg sprawi, że poznamy się tam – jako członkowie jednej rodziny w Domu Ojca.
Ks. Henryk Krzysteczko